Przedstawiono przypadek rozsianej histoplazmozy, powikłanej krwawieniem zaotrzewnowym i prowadzącym do śmierci, u pacjenta, który otrzymał ogólnoustrojową immunosupresyjną terapię reumatoidalnego zapalenia stawów i który był włączony do próby terapii genowej. Ta próba została zaprojektowana do oceny śródstawowego dostarczania antagonisty czynnika martwicy nowotworu . (TNF-.), poprzez układ dostarczania wirusa typu adenowirusa (AAV) typu 2, w zapaleniu stawów. Przyjmowanie przez pacjenta równoczesnej terapii anty-TNF-. i innych terapii immunosupresyjnych podczas pobytu w miejscu, w którym histoplazmoza występowała endemicznie, uważano za najbardziej prawdopodobne wyjaśnienie zakażenia; Przedstawione dowody sugerują, że ta śmiertelna infekcja prawdopodobnie nie była związana z ekspozycją na środek podawany w badaniu gen-terapia. Przypadek ten wzmacnia znaczenie rozważenia powikłań infekcyjnych, takich jak powikłania endemiczne, u pacjentów leczonych antagonistą TNF-. oraz znaczenie dobrze zaplanowanego planu monitorowania, kiedy badani w badaniu chorują. (Numer ClinicalTrials.gov, NCT00126724.)
Wprowadzenie
Reumatoidalne zapalenie stawów jest przewlekłą chorobą zapalną, która charakteryzuje się autoimmunologicznym zniszczeniem wielu stawów, powodując znaczny ból, obrzęk i utratę ruchomości.1 Inhibitory TNF-. stanowią dramatyczną poprawę w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów; obejmują one dwa przeciwciała: infliksymab i adalimumab, a także etanercept, dimeryczne białko fuzyjne, które łączy domenę immunoglobulinową z domeną receptora TNF (TNFR: Fc) .2,3 Próby inhibitorów TNF-. dostarczane z użyciem genu – coraz częściej stosowane są metody leczenia u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów.4 Najczęstsze wektory stosowane w modelach reumatoidalnego zapalenia stawów to wektory wirusowe, takie jak wektory lentiwirusowe, adenowirusowe i AAV.5 AAV, stosowane w próbach terapii genowej wielu chorób , w tym mukowiscydozę i dystrofię mięśniową Duchenne a. 6.4 Celem badania była ocena bezpieczeństwa inhibitora TNF-. podawanego jako leczenie dostawowe u pacjentów z zapalnymi zapaleniami stawów, którzy wykazywali uporczywe niszczące zapalenie błony maziowej w wybranych stawach, mimo że w inny sposób skuteczni byli terapii ogólnoustrojowej lub jako celowane leczenie u pacjentów z jednocząsteczkowym lub wielostawowym zapaleniem stawów, potencjalnie eliminując potrzebę terapii ogólnoustrojowej. Zastosowanym środkiem do terapii genowej jest wektor AAV, w którym geny rep i cap zostały zastąpione komplementarną sekwencją DNA (cDNA) równoważną sekwencji dla etanerceptu; wektor jest następnie pakowany w kapsyd AAV2. Wyrażane białko hamuje TNF-., kluczowy mediator zapalenia.
Metody
Wstępne badanie dotyczące terapii genowej zostało zatwierdzone przez Western Institutional Review Board w Olympia w stanie Waszyngton oraz z instytucjonalnych komisji recenzujących w Northwestern University w Chicago i Presbyterian Hospital w Dallas, Texas Health Resources. Po śmierci pacjenta, oprócz rutynowej autopsji, przeprowadzono dalsze testy w porozumieniu z Administracją Żywności i Leków (FDA), Komitetem Doradczym ds. Rekombinacji DNA w National Institutes of Health, sponsorem badania (Targeted Genetics) i poza nim eksperci
[patrz też: laserowe obkurczanie pochwy, oprogramowanie stomatologiczne, usuwanie blizn potrądzikowych ]
Powiązane tematy z artykułem: laserowe obkurczanie pochwy oprogramowanie stomatologiczne usuwanie blizn potrądzikowych