Koniec skurczu serca nie odpowiada szczytowi krzywej tetna, lecz przypada na poczatek zstepujacego jej ramienia nie zaznaczajac sie wszakze na nim

Koniec skurczu serca nie odpowiada szczytowi krzywej tętna, lecz przypada na początek zstępującego jej ramienia nie zaznaczając się wszakże na nim. Znaczenie rozpoznawcze krzywej tętna. Częstość tętna, odczytam z jego krzywej, nie zawsze odpowiada istotnej częstości skurczów serca, niektóre bowiem skurcze mogą być tak słabe (coturactio cardis (rustrana), że nie wywołują fali tętna. Dlatego też, by należycie ocenić częstość tętna z jego krzywej, należy jednocześnie sporządzać krzywą żylną oraz uderzenia koniuszkowego. Wysokość krzywej tętna często me jest istotnym odzwierciedleniem wysokości fali tętna, chociaż zasadniczo tętno o lepszym wypełnieniu daje krzywe między nimi. Na ramieniu zstępującym fala wsteczna, zwana także falą wtórną, jest bardzo mała, a wzniesienia ze sprężystości są bardzo wyraźne, przy czym górne jest zbliżone do szczytu krzywej. Duży pokład tłuszczu i inne stosunki mogą uniemożliwiać otrzymanie k rzywej tętna chybkiego, pomimo istnienia niedomykalności zastawek tętnicy głównej lub też innych wywołujących je stanów chorobowych. Przeciwstawieniem tętna chybkiego jest tętno leniwe (pulsus tardus). Krzywa tego tętna cechuje się bardzo powolnym wznoszeniem się i powolnym opadaniem ramion oraz kątem rozwartym między nimi. W przypadkach nadmiernego ciśnienia tętniczego, skojarzonego ze stwardnieniem tętnic, zdarza się że ramię wstępujące ma cechy tętna chybkiego, a zstępujące leniwego. [przypisy: urofort, provita lublin, proxacin 500 ]