To wciągające wspomnienie opowiada o niezwykłym życiu przeżytym na tle jednego z najbardziej kataklizmowych wydarzeń współczesności. Leslie Brent, światowej sławy immunolog i biolog transplantacyjny, a także codiscoverer (wraz z Peterem Medawarem i Rupertem Billinghamem) o nabytej immunologicznej tolerancji, urodził się Lothar Baruch dla rodziców niemiecko-żydowskich. Miał sielskie dzieciństwo, aż do powstania Adolfa Hitlera. Brent żywo przypomina przerażające doświadczenia z dzieciństwa, między innymi incydent SA thugów (Sturmabteilung, czyli nazistowskich szturmowców) przemaszerujących obok jego domu, śpiewając pieśń Horsta Wessela z antyżydowskimi tekstami. Wspomina także powtarzające się akty antysemityzmu u nauczycieli, którzy byli nazistowskimi sympatykami. W 1938 r., Kiedy Brent miał 13 lat, został wysłany do Anglii w pierwszym z Kindertransports – programu sponsorowanego przez brytyjski rząd w celu sprowadzenia żydowskich dzieci z Niemiec do Anglii – podczas gdy jego rodzina pozostała w tyle. Zapisał się do Bunce Court School, liberalnej instytucji, która powstała w Anglii w 1933 roku w celu wychowania żydowskich dzieci. Portretowane przez Brenta portrety wielu nauczycieli i kolegów, z którymi się zaprzyjaźnił, poruszają się.
Zdjęcie paszportowe Leslie Baruch Brent, 1938. Dzięki uprzejmości Leslie Baruch Brent.
Brent służył jako kapitan piechoty brytyjskiej armii. Ponieważ jego status obywatela niemieckiego skłoniłby go do egzekucji w przypadku schwytania, zalecono mu zmianę jego nazwiska. Brent w sposób przenikliwy opisuje odnalezienie ostatniego powojennego mieszkania swoich rodziców w powojennym Berlinie, z nowymi mieszkańcami, którzy nic nie wiedzieli o jego rodzinie. Rejestry ratusza określały jego rodziców jako wysłanych na wschód i zakładał, że umarli, prawdopodobnie w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Wiele lat później dowiedział się, że trzy dni po wywiezieniu z Berlina jego rodzice przybyli do Rygi na Łotwie i zostali natychmiast straceni. Po zwolnieniu z wojska, Brent został naturalizowanym brytyjskim obywatelem i zapisał się na Uniwersytet w Birmingham, gdzie spotkał Medawara i Billinghama, badacza Medawara. Brent później dołączył do nich, jako student podyplomowy Medawar, na University College London.
Brent podaje klarowne sprawozdanie z odkrycia tolerancji immunologicznej. Oferuje fascynujące opisy eksperymentów w laboratorium Medawara, które zostały świetnie zaprojektowane i wykonane. W tych eksperymentach naukowcy wytworzyli immunologiczną tolerancję allogenicznych przeszczepów skóry u wsobnych szczepów myszy przez wstrzyknięcie komórek ze szczepu dawcy myszy do płodowych (i później noworodkowych) myszy biorców-szczepów, którzy później, jako dorośli, otrzymywali skórę szczepu dawcy przeszczepy, które nie zostały odrzucone.
W tym odkryciu Medawar podzielił się Nagrodą Nobla z 1960 roku w dziedzinie fizjologii lub medycyny z Frankiem Macfarlane Burnetem, który opracował teorię tolerancji immunologicznej i po raz pierwszy użył terminu tolerancja w sensie immunologicznym. Wspomnienie Brenta zawiera kopię listu od Medawara do pierwszej żony Brenta, w którym stwierdza, że to był jego [dr Leslie]. Teza, nie moja, która zdobyła Nagrodę. . . i chciałbym, aby mógł podzielić się nagrodą tytularną. Hojny czek, część pieniężnej nagrody za nagrodę, został zawarty w liście Medawara
[przypisy: motylki pro ana blog, poradnia wad postawy, osad moczu bakterie ]