Ogólnie nie jest doceniane, że potomstwo wirusa grypy A H1N1, które spowodowało katastroficzną i historyczną pandemię w latach 1918-1919, utrzymuje się u ludzi przez ponad 90 lat i nadal wnosi swoje geny do nowych wirusów, powodując nowe pandemie, epidemie, i epizootia (patrz tabela). Obecna międzynarodowa pandemia spowodowana przez nowy wirus grypy A (H1N1) pochodzący z dwóch niespokrewnionych wirusów świń, z których jedna jest pochodną wirusa ludzkiego z 1918 r., 3 komplikuje kompleksowość otaczającą tego przetrwałego wirusa progenitorowego, jego potomków i kilka linii rodowych. (patrz schemat). Przydatnym sposobem myślenia o wydarzeniach grypy A z ostatnich 91 lat jest rozpoznanie, że żyjemy w epoce pandemii, która rozpoczęła się około 1918 roku. W tym czasie prawdopodobnie powstał nowy wirus założycielski, zawierający nowy zestaw ośmiu genów grypy i prawdopodobnie pochodził z niezidentyfikowanego ptasiego wirusa prekursorowego, został dostosowany do ssaków; zdarzenia molekularne i wirusologiczne odpowiedzialne za tę adaptację pozostają niejasne. Wirus ten spowodował wybuchową i historyczną pandemię, podczas której ludzie również przekazali wirusa świniom, w których pozostaje w obiegu. Od 1918 r. Ten uporczywy wirus wykorzystuje worek ewolucyjnych sztuczek, aby przetrwać w takiej lub innej postaci, zarówno u ludzi, jak iu świń, i zaszczepić wiele nowych wirusów potomnych z nowymi konstelacjami genów, poprzez okresowy import lub eksport geny wirusowe (patrz Zimmer i Burke, strony 279-285). Wirus pandemiczny H1N1 2009 stanowi kolejny produkt genetyczny w wciąż rosnącym drzewie genealogicznym tego niezwykłego wirusa z 1918 roku.
Aby zrozumieć, co działo się od 1918 r., Warto pomyśleć o wirusach grypy nie jako odrębnych bytach, ale o ośmiu członków zespołach genów , które współpracują i czasami muszą wymieniać jednego lub więcej członków zespołu, aby zrobić miejsce dla nowego genu zawodnicy o wyjątkowych umiejętnościach. W naturze wirusy ptasiej grypy A zdają się istnieć jako przejściowe kompleksy ośmiu genów, które gromadzą się i łączą w sposób swobodny, jeśli nie losowy, w ogromnym zbiorniku ptaków na całym świecie. Wewnątrz tego rezerwuaru wirusy ptasie pozostają stabilnie dostosowane do dróg jelitowych setek gatunków ptaków, których pojedyncze osobniki często są jednocześnie zakażone wieloma wirusami, które angażują się w płodny reasortyment genu. Z powodu ciągłego reasortowania, nieustannie opracowywana jest pozornie nieskończona różnorodność nowych wirusów o potencjalnie nowych właściwościach. Rzeczywiście już zidentyfikowano tysiące unikalnych konstelacji genów tworzących ptasie grypy. w miarę jak badania będą kontynuowane, liczba niewątpliwie wzrośnie.
Mechanizmy, za pomocą których ptasie wirusy przekraczają bariery gatunkowe w celu zakażenia ludzi lub innych ssaków, albo powodując infekcje w ślepym zaułku, albo prowadząc do późniejszej transmisji z człowieka na człowieka, są nieznane. Co więcej, właściwości wirusów grypy o największym znaczeniu dla zdrowia i zdrowia publicznego, takie jak infekcyjność, transmisyjność i patogeniczność człowieka, wydają się być złożone i wielogenowe i są słabo rozumiane. Każdy wirus grypy A ma gen kodujący z 16 możliwych białek powierzchniowych hemaglutyniny (HA) i inny gen kodujący z 9 możliwych białek powierzchniowych neuraminidazy (NA)
[przypisy: dentysta w krakowie, oprogramowanie stomatologiczne, stomatologia katowice ]
Powiązane tematy z artykułem: dentysta w krakowie oprogramowanie stomatologiczne stomatologia katowice